οινόθρυπτος

οἰνόθρυπτος και δ. γρφ. αἰνόθρυπτος, -ον (Α)

αυτός που έχει εκθηλυνθεί ή έχει αδύνατο το σώμα από το κρασί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶνος + θρυπτός (< θρύπτω «συντρίβω, κομματιάζω»)].